Aanbieders van bewaarportemonnees zijn in de Implementatiewet gedefinieerd als entiteiten die diensten aanbieden om namens hun cliënten cryptografische privésleutels te beveiligen om virtuele valuta aan te houden, op te slaan en over te dragen.
In de Memorie van Toelichting bij de Implementatiewet wordt verduidelijkt dat een entiteit een aanbieder van een bewaarportemonnee is als deze in staat is om (zelfstandig) te beschikken over de virtuele valuta van de gebruiker (in het Engels custodian wallet providers). Hiervoor moet een partij de privésleutel van een cliënt op een zodanige manier beheren dat deze partij de virtuele valuta van de cliënt kan aanhouden, opslaan of overdragen. Dit geldt in ieder geval voor aanbieders die in het bezit zijn van de privésleutel van hun gebruikers, ook als de privésleutel naast de aanbieder wordt gedeeld met meer dan één gebruiker.
Deze aanbieders van bewaarportemonnees zullen zich moeten registeren als zij deze diensten in of vanuit Nederland beroeps- of bedrijfsmatig aanbieden.
Aanbieders die niet beschikken over de virtuele valuta van hun gebruikers en op geen enkele manier toegang hebben tot die virtuele valuta hoeven zich niet te registreren (in het Engels non-custodian wallet providers). Voorbeelden hiervan zijn aanbieders van applicaties of fysieke apparaten die gebruikers toegang geven tot hun virtuele valuta om deze op te slaan, en hen inzicht te geven in de balans van hun virtuele valuta.
Nieuwsbericht toezicht
Op 10 februari hebben wij gereageerd op een brief van de Verenigde Bitcoinbedrijven Nederland (VBNL). In die brief had de VBNL een aantal vragen over ons toezicht, met name over ons toezicht op de naleving van sanctiewetgeving.
Lees meer
