Intra-bancaire complexiteit: meten is (niet) weten met LEI. Het perspectief van de toezichthouder

Ruim tien jaar geleden is de Legal Entity Identifier (LEI) geïntroduceerd: een globale unieke code waarmee (financiële) instellingen geïdentificeerd kunnen worden. Directe aanleiding voor de introductie van de LEI was de financiële crisis van 2008. Naast eenduidige identificatie van instellingen maakt de LEI het ook mogelijk om de organisatiestructuur van instellingen in kaart te brengen, doordat de data ook informatie verschaft over ‘Wie is eigenaar van wie’ (‘Who owns whom’). In deze DNB Analyse gebruiken we de LEI-data om institutionele complexiteit van 35 grote Europese banken te meten. We vinden dat de huidige dekking van de LEI-data ondermaats is om dit goed in kaart te brengen. Wel laat deze DNB Analyse zien dat de LEI-data veel potentie heeft, bijvoorbeeld voor het meten van institutionele complexiteit, maar ook voor resolutie-doeleinden of voor het bestrijden van witwaspraktijken.