Verbeteren van grensoverschrijdende betalingen

Betalingen van en naar het buitenland zijn nu nog vaak omslachtig, tijdrovend en duur

Grensoverschrijdende betalingen zijn overschrijvingen waarbij de ontvangende en opdracht gevende partij zich in andere landen bevinden. Dit komt niet alleen voor wanneer bedrijven producten of diensten kopen en verkopen in het buitenland, maar bijvoorbeeld ook wanneer buitenlandse seizoenwerkers (een deel van) hun salaris willen overmaken naar een familielid in hun thuisland (dit zijn “remittance betalingen”). In veel gevallen is dit in vergelijking met de efficiënte verwerking van binnenlandse betalingen en betalingen binnen een regio van verbonden landen zoals het eurogebied, nu nog omslachtig, tijdrovend en duur, omdat de verschillende systemen die achter het verwerken van de betalingen zitten niet op elkaar zijn aangesloten of afgestemd. 

Verbeterpunten in kaart brengen

Grensoverschrijdende betalingen zijn complexer dan binnenlandse betalingen, omdat hierbij meerdere landen, valuta, tijdzones en rechtsgebieden betrokken zijn. Hierdoor is er vaak sprake van verschillende wet- en regelgeving. Om deze pijn te verlichten, heeft de G20 top het verbeteren van grensoverschrijdende betalingen als prioriteit benoemd. In 2020 is een routekaart ontwikkeld voor het verbeteren van grensoverschrijdende betalingen. Op deze routekaart zijn 19 werkstromen geïdentificeerd die de komende jaren werken aan het verbeteren van grensoverschrijdende betalingen. De onderdelen van de routekaart kunnen tussentijds worden aangepast afhankelijk van de ontwikkelingen in de tijd. Voortdurende inzet en samenwerking tussen de publieke- en private sector is noodzakelijk om de ambitieuze verbeterpunten te realiseren.

Concrete doelstellingen

Afgelopen jaar zijn concrete kwantitatieve verbeterdoelstellingen vastgesteld voor alle vormen van grensoverschrijdende betalingen. Zo moeten eind 2027 75% van alle grensoverschrijdende betalingen binnen 1 uur verwerkt zijn, en de resterende 25% binnen 1 dag. Ook de kosten moeten omlaag, waarbij eind 2030 remittance betalingen van 200 dollar gemiddeld genomen wereldwijd niet meer mogen kosten dan 3%, en nergens meer dan 5%. 90% van alle mensen die een remittance betaling willen doen of ontvangen moeten daartoe elektronische toegang hebben. Ten slotte moeten dienstverleners opdrachtgevende en ontvangende partijen voorzien van een minimumlijst van informatie ten behoeve van het verbeteren van de transparantie.

Om deze doelstellingen te realiseren zijn afgelopen jaar in alle werkstromen analyses uitgevoerd op specifieke deelonderwerpen. Er zijn onder meer gesprekken gevoerd tussen betrokken publieke en private partijen om meer inzicht te krijgen in de problemen die opgelost moeten worden en om advies in te winnen. Op basis van de binnengehaalde informatie wordt nu gewerkt aan instrumenten om de relevante partijen op de markt voor grensoverschrijdende betalingen te helpen de problemen waar mogelijk te verhelpen. Hoe problemen daadwerkelijk zullen worden opgelost, is afhankelijk van de lokale situatie. Zo wordt bijvoorbeeld in één werkstroom gewerkt aan het vraagstuk in hoeverre het mogelijk is om het gebruik van en toegang tot centralebankgeldrekeningen te verruimen, door zowel te kijken naar de mogelijkheid de toegang te verbreden als de openingstijden te verruimen. 

Ook DNB draagt haar steentje bij

Bij DNB vinden wij het belangrijk dat het betalingsverkeer veilig, efficiënt, betrouwbaar en toegankelijk is. We willen het consumenten vergemakkelijken om op een veilige manier te betalen, ook wanneer dit gaat over betalingen van bijvoorbeeld seizoenwerkers naar hun land van herkomst. DNB is betrokken bij de wereldwijde uitvoering van de routekaart, door actief deel te nemen in diverse werkstromen. Zo neemt DNB onder meer deel in de werkstroom voor de verruiming van de toegang tot centralebankrekeningen en openingstijden. Daarnaast draagt DNB bij aan het vraagstuk omtrent interoperabiliteit tussen de nationale systemen die achter het verwerken van betalingen zitten, maar ook aan innovatieve werkstromen zoals bijvoorbeeld Central Bank Digital Currency (CBDC).

Toekomst

De komende jaren zal in internationaal verband hard doorgewerkt worden aan het uitvoeren van de routekaart. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de verwerking van alle soorten grensoverschrijdende betalingen verbetert en dat de gestelde doelen gerealiseerd worden. Tot die tijd vindt er jaarlijks aan het eind van het jaar een update plaats van de routekaart en wordt aan de G20 gerapporteerd over alle stappen die gezet zijn om tot een verbetering van grensoverschrijdende betalingen te komen.