Onder meer is getoetst of verzekeraars hun interne model ook gebruiken voor besluitvorming en risicomanagement en niet uitsluitend als middel om de kapitaalseis te berekenen. Conclusie is dat de onderzochte verzekeraars het interne model inderdaad niet alleen gebruiken om het vereiste kapitaal te berekenen, maar ook voor besluitvorming en risicomanagement, zoals de Richtlijn vraagt. De mate waarin ze voldoen aan de governance- en documentatie-eisen verschilt daarbij wel sterk. De gebruikstest is opgenomen in de Solvency II-Richtlijn artikel 120 en beschrijft onder meer dat verzekeraars het gebruik moeten toetsen aan governance- en documentatie-eisen.
Gewenst kennisniveau
De meeste verzekeraars moeten nog stappen zetten om te zorgen dat belangrijke gebruikers van het model niet alleen sturen op de uitkomst van het interne model. Die gebruikers, zoals de raad van bestuur en de raad van commissarissen, moeten namelijk aantoonbaar de werking van het model, de tekortkomingen en onzekerheden meewegen. Hiervoor is voldoende kennis van het interne model een vereiste en het is aan de verzekeraar om aan te geven welk kennisniveau benodigd is om goed met het model te kunnen sturen. De onderzochte verzekeraars moeten dit kennisniveau nog verder specificeren.
Volledige documentatie
Verder moeten de meeste verzekeraars de documentatie nog aanvullen. Zo moet uit de modeldocumentatie blijken dat wordt voldaan aan de eisen van de gebruikstest. Dit is geen éénmalige activiteit en hiervoor dient de verzekeraar eigen onderzoek te doen. De checklist die verzekeraars gebruiken bij het indienen van het intern model kan hierbij een hulpmiddel zijn.
Evaluatie governance
Gebruikers van het interne model vertrouwen op de uitkomsten van het model en baseren dat vertrouwen op het eigen governancesysteem. Dit vertrouwen is veelal nog onvoldoende onderbouwd en de governance wordt nog niet periodiek geëvalueerd. Bij de verzekeraars was eigen onderzoek naar het voldoen aan de gebruikstest nog geen onderdeel van de evaluatie.