Resolutie-instrumenten van verzekeraars

Crediteuren draaien op voor verliezen

Met deze resolutie-instrumenten legt DNB de verliezen van een verzekeraar neer bij de crediteuren: aandeelhouders, schuldeisers en eventueel polishouders. Of polishouders moeten bijdragen, hangt af van de omvang van de verliezen. Zij mogen in resolutie niet slechter af zijn dan bij een faillissement. Als dit achteraf toch zo blijkt te zijn, dan hebben zij recht op compensatie.

Resolutie-instrument 1: bail-in

DNB zorgt er in deze situatie voor dat de verzekeraar weer over voldoende kapitaal beschikt voor een doorstart of verkoop aan een andere financiële instelling. Dit noemen we ook wel ‘bail-in’. De verliezen leggen we dan neer bij de aandeelhouders en schuldeisers. Dit in tegenstelling tot bij een zogenaamde ‘bail-out’. Daarbij redt de overheid een financiële instelling met belastinggeld.

DNB brengt de verliezen eerst in rekening bij de aandeelhouders. Hun aandelen zijn hierna dus veel minder of niets meer waard. Als daarna nog niet alle verliezen zijn gedekt, dan moeten ook sommige schuldeisers meebetalen. Dit gebeurt door hun claim op de verzekeraar geheel of gedeeltelijk af te schrijven. Als laatste is het mogelijk dat ook polishouders moeten bijdragen aan een oplossing. Bijvoorbeeld door een verlaging van het verzekerd bedrag of een premieverhoging.

Doel van een ‘bail-in’ is een doorstart of een verkoop van (delen van) de verzekeraar. Bij een doorstart worden nieuwe aandelen van de verzekeraar verdeeld over degenen die het verlies hebben gedragen. Polishouders kunnen dus ook aandeelhouder worden. Een verkoop – officieel ‘overdracht’ - is het tweede resolutie-instrument:

Resolutie-instrument 2: verkoop

DNB kan de verzekeraar, of een deel ervan, aan een derde partij verkopen. Hiervoor is geen goedkeuring nodig van het bestuur, de aandeelhouders of een rechter. We kunnen de aandelen van de verzekeraar, maar ook alleen de verzekeringspolissen met bezittingen overdragen. Door de polissen aan een andere verzekeraar te verkopen, behouden klanten hun verzekering. Officieel noemen we dit resolutie-instrument ‘overdracht van onderneming’.

Resolutie-instrument 3: overbruggingsinstelling

DNB kan een falende verzekeraar geheel of gedeeltelijk overdragen aan een instelling die helemaal of deels in publieke handen is: een overbruggingsinstelling. De overbruggingsinstelling staat los van de oude verzekeraar en heeft een eigen vergunning. Als een deel van de verzekeraar wordt overgedragen, gaat de rest van de oude verzekeraar failliet. Een overbruggingsinstelling is een tijdelijke oplossing. Het doel is om de belangrijkste activiteiten van de verzekeraar te verkopen aan een gezonde marktpartij. Zo kan de belangrijkste dienstverlening van de verzekeraar ondertussen doorgaan. In principe moet de overbruggingsinstelling binnen twee jaar worden verkocht.

De aandeelhouder van de overbruggingsinstelling is de overbruggingsstichting. DNB heeft deze opgericht en benoemt de bestuurders hiervan. Deze stichting kan aandeelhouder zijn van meerdere overbruggingsinstellingen.

Resolutie-instrument 4: vehikel van activa- en passivabeheer

DNB kan verliesgevende activa overhevelen naar een vehikel voor activa- en passivabeheer. Zodat de verzekeraar deze niet meer op de balans heeft staan. Dit instrument lijkt op een overbruggingsinstelling. Ook met dit instrument hevelt DNB een deel van de omvallende verzekeraar over naar een andere onderneming. Het grootste verschil is dat dit vehikel geen verzekeringspolissen bevat. De bezittingen worden geleidelijk verkocht en uiteindelijk houdt het vehikel op te bestaan. De aandeelhouder van het vehikel is de overbruggingsstichting.