Solvency II hanteert als basisprincipe dat activa en passiva gewaardeerd worden op basis van de economische waarde. Dit is de prijs die een onafhankelijk partij zou willen betalen of ontvangen voor het overnemen van de activa of passiva. De waarde van de activa minus de waarde van de passiva dient vervolgens als startpunt voor de bepaling voor het beschikbare eigen vermogen.
Ten behoeve van de waardering, valt de balans uiteen in twee onderdelen: de technische voorzieningen en de balansposten anders dan de technische voorzieningen.
De technische voorzieningen zijn gelijk aan het bedrag dat een verzekeraar op balansdatum moet aanhouden om alle bestaande verplichtingen voor polishouders af te kunnen wikkelen. Deze verplichtingen kunnen in sommige gevallen ver in de toekomst liggen: denk bijvoorbeeld aan een pensioenverzekering. De waardering van de technische voorzieningen bestaat uit een beste schatting plus een risicomarge. Deze risicomarge dient als compensatie voor het ter beschikking stellen van het aanwezig eigen vermogen. Bij overdracht van de verzekeringsportefeuille zal een overnemende verzekeraar naast de neutrale raming van de verzekeringsverplichtingen immers ook zo’n risicomarge willen ontvangen.
Voor een levensverzekeraar volgt de beste schatting uit het saldo van de kasstroom van alle nog te verrichten uitkeringen minus de kasstroom van alle eventueel nog binnenkomende premie. Bij schadeverzekering werkt men met een premievoorziening, zijnde het bedrag aan uitkeringen voor toekomstige voorvallen waarvoor op balansdatum al wel verzekeringsdekking is. Daarnaast is er de schadevoorziening die zicht richt op schadegebeurtenissen uit het verleden, al dan niet op balansdatum bij de verzekeraar al gemeld en bekend, en de daarvoor nog benodigde schadebetalingen. De vaststelling van zulke technische voorzieningen baseert zich in de regel op statistische patronen en ervaringsregels, waarmee een objectieve raming wordt beoogd.
Om de economische waarde van de activa en de passiva anders dan technische voorzieningen te bepalen, moeten verzekeraars voor de meeste balansposten zoveel mogelijk gebruik maken van de waarderingsregels in IFRS. Hierbij geldt de voorwaarde dat dit leidt tot een economische waardering (ook wel aangeduid als de actuele waarde of marktwaarde). Bij de bepaling van de economische waarde dient de verzekeraar zoveel mogelijk gebruik te maken van waarneembare marktprijzen, of - als dat niet mogelijk is - andere informatie uit de markt.
Verzekeraars maken hun statutaire balans – die onderdeel vormt van de financiële jaarrekening – op basis van de waarderingsgrondslagen in IFRS of het Burgerlijk Wetboek. De hierboven besproken Solvency II-balans zal voor vrijwel alle verzekeraars op onderdelen afwijken van deze statutaire balans. Dit is een verschil ten opzichte van het huidige Nederlandse toezichtkader voor verzekeraars, waarin voor statutaire en prudentiële doeleinden dezelfde balans wordt gebruikt (zgn. eensporige verslaggeving). Voor de technische voorzieningen kunnen verschillen ontstaan doordat de waarderingsregels onder Solvency II gedetailleerder en dwingender zijn voorgeschreven. Verschillen in de waardering van activa en overige passiva zijn mogelijk doordat IFRS en het Burgerlijk Wetboek voor een aantal balansposten andere waarderingsgrondslagen toestaan dan de economische waarde, zoals de geamortiseerde waardes. Daarnaast worden in Solvency II voor enkele balansposten specifieke waarderingsregels gedefinieerd die afwijken van de regels en mogelijkheden in IFRS.
De verschillen tussen de Solvency II- en de statutaire balans worden jaarlijks door verzekeraars inzichtelijk gemaakt in het rapport over de solvabiliteit en financiële positie.
DNB is voornemens de logfile van de nationale staat zorg aan te passen. De definities in de nationale staat zorg worden in overeenstemming gebracht met de definities van de HRES uitvraag 2024.
Lees meer DNB consulteert de logfile van de nationale staat zorg
Nederlandse hypotheekfondsen ontvingen over de eerste drie kwartalen van 2024 € 2 miljard aan nieuwe inleg van institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen en verzekeraars, blijkt uit cijfers van DNB.
Lees meer Interesse beleggers in Nederlandse hypotheekfondsen neemt verder af
Ieder jaar publiceert DNB in december een toezichtkalender voor verzekeraars. In de publieke versie van de kalender staan de sectorbrede toezichtactiviteiten die DNB van plan is in 2025 uit te voeren in deze sector.
Lees meer Toezichtkalender verzekeraars gepubliceerd
DNB ziet dat, ondanks een lichte verbetering ten opzichte van vorig jaar, bijna de helft van de verzekeraars in Nederland in 2024 nog niet voldoet aan het door DNB verwachte niveau voor de beheersing van operationele risico’s.
Lees meer Verzekeraars voldoen nog niet aan de lat voor de beheersing van operationele risico’s
