Het Depositogarantiefonds (DGF) heeft deze maand een omvang van drie miljard euro bereikt. Dit fonds, waar banken ieder kwartaal een premie aan afdragen, zorgt ervoor dat er geld beschikbaar is mocht een bank failliet gaan. Dit geld kan dan gebruikt worden om klanten van de failliete bank tot de grens van 100.000 euro hun geld terug te geven. De komende jaren zal de omvang van het fonds verder groeien naar ongeveer vijf miljard euro.
De vorming van een fonds waaruit DGS-vergoedingen kunnen worden gefinancierd is belangrijk voor het vertrouwen in de Nederlandse Depositogarantie. Het zorgt ervoor dat rekeninghouders in geval van een bankfaillissement weer snel over hun gegarandeerde banktegoeden kunnen beschikken. DNB streeft ernaar om rekeninghouders binnen zeven werkdagen duidelijkheid te geven over de vergoeding waar zij recht op hebben. DNB zal dit bedrag zo snel mogelijk overmaken nadat de rekeninghouder een nieuw rekeningnummer heeft doorgegeven. Door deze bescherming zullen spaarders minder snel hun geld van de bank halen indien zich betalingsproblemen bij de bank voordoen. Op die manier draagt het DGS in belangrijke mate bij aan de financiële stabiliteit.
In 2016 is gestart met de geleidelijke opbouw van het Depositogarantiefonds. Sindsdien betalen banken ieder kwartaal een bijdrage aan het fonds. Wat individuele banken bijdragen, is afhankelijk van de omvang van de gegarandeerde tegoeden en het risicoprofiel van de bank. In 2024 moet het fonds in lijn met internationale regelgeving een omvang van 0,8% van de gegarandeerde deposito’s bereiken.
In de afgelopen vier kwartalen hebben banken in totaal ruim 750 miljoen euro bijgedragen, tegen 450 miljoen in het eerste jaar. De toename hangt samen met de sterke groei van de spaargelden, met name tijdens de coronacrisis. Waar begin 2016 circa 460 miljard euro aan deposito’s onder het Nederlandse DGS werd gedekt, is dat nu 590 miljard.
Met de drie miljard euro die nu in het fonds zit, zijn inmiddels voldoende middelen beschikbaar om bij 21 van de 31 Nederlandse banken de gegarandeerde tegoeden direct vanuit het fonds uit te keren mocht de bank failliet gaan. Niet in alle gevallen zullen banken echter in faillissement worden afgewikkeld. Bij grootbanken zoals ING, Rabobank en ABN Amro liggen de gegarandeerde tegoeden veel hoger dan wat in het fonds zit. Mochten deze banken falen, dan zullen resolutie-instrumenten worden ingezet om de kritische functies van de bank te beschermen. De bank blijft dan bestaan of wordt verkocht. Daarmee houden de klanten toegang tot hun tegoeden. Het DGF hoeft dan niet te worden aangesproken om DGS-vergoedingen uit te keren.
Voor het geval een bank failliet gaat en er niet voldoende in het fonds zit, heeft het DGF ook alternatieve financieringsmogelijkheden achter de hand. DNB kan de banken die aan het DGS deelnemen direct om een extra bijdrage vragen. Ook kan het DGF financiering bij derde partijen aantrekken. Het DGF heeft een kredietfaciliteit van drie miljard euro afgesloten bij een consortium van vier grote Nederlandse banken. In het uiterste geval kan het DGF de Minister van Financiën om een overbruggingskrediet vragen.
Deze extra financiering stelt het DGF in staat om de periode te overbruggen totdat uitkeringen uit de boedel van de failliete bank worden ontvangen. Het DGF kan er daarbij op leunen dat in de Faillissementswet is vastgelegd dat gegarandeerde deposito’s eerder worden vergoed dan de meeste andere vorderingen. Dit zorgt samen met een goedgevuld fonds voor een hefboom.
Medio 2024 eindigt de opbouwfase en zal er naar verwachting zo’n 5 miljard in het fonds zitten. Vanaf dat moment zullen de banken alleen nog bijdragen om de fondsomvang op peil te houden. Uitgaande van een verdere trendmatige stijging met 3,5% van de gegarandeerde tegoeden zouden de banken nog zo’n 175 miljoen euro per jaar moeten bijstorten. Indien het fonds moet worden aangesproken, zal dit in uiterlijk zes jaar weer worden opgebouwd.
Ook in andere lidstaten zullen de nationale DGS fondsen medio 2024 goed gevuld zijn. De Europese DGS Richtlijn die als antwoord op de financiële crisis tot stand is gekomen, heeft er dan voor gezorgd dat spaarders in de Europese Unie beter beschermd zijn en de gevolgen van een bankfaillissement beter kunnen worden opgevangen. Een Europees depositogarantiestelsel (European Deposit Insurance Scheme: EDIS) kan nog meer zekerheid bieden in de toekomst. Door de financieringskracht van de verschillende nationale fondsen te bundelen, kan een nog steviger vangnet worden gecreëerd om depositohouders in Nederland en andere lidstaten te beschermen.
Voor meer informatie over hoe de DGS bijdragen worden vastgesteld, zie de factsheets op de DGS-pagina’s voor de sector.
Het inkomen uit buitenlandse directe investeringen in Nederland dat doorstroomt naar landen met een laag belastingtarief ligt sinds 2020 structureel lager dan voorheen, blijkt uit nieuwe cijfers van DNB. De inkomensstromen met andere landen bleven in dezelfde periode stabieler.
Lees meer Doorstroom naar belastingparadijzen structureel gedaald
Nederlandse hypotheekfondsen ontvingen over de eerste drie kwartalen van 2024 € 2 miljard aan nieuwe inleg van institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen en verzekeraars, blijkt uit cijfers van DNB.
Lees meer Interesse beleggers in Nederlandse hypotheekfondsen neemt verder af
De toegenomen internationale spanningen kunnen een impact hebben op financiële instellingen. Dat zegt De Nederlandsche Bank vandaag bij de presentatie van haar toezichtvisie voor 2025-2028 en een studie naar de effecten van geopolitieke risico’s op financiële instellingen.
Lees meer Groeiende geopolitieke risico’s hebben impact op de financiële sector
Vandaag publiceert De Nederlandsche Bank ‘Weerbaar in een gure wereld’, een onderzoek naar de mogelijke impact van geopolitieke risico’s op financiële instellingen. DNB-econoom Maurice Doll schreef mee aan de studie en vertelt over de belangrijkste bevindingen.
Lees meer ‘Europese samenwerking cruciaal om geopolitieke risico’s het hoofd te bieden’
