Blog Nicole Stolk - Wat als het toch misgaat?

Het is één van die onderwerpen waar we niet al te graag over nadenken: wat moet er met mij en mijn bezittingen gebeuren als ik kom te overlijden? Lang niet alle Nederlanders hebben een testament opgesteld, en ook voor het donorregister was het tot een recente wetswijziging een grote uitdaging om voldoende mensen geregistreerd te krijgen. Hoe moet mijn nalatenschap verdeeld worden en wat wil ik dat er gebeurt met mijn belangrijkste organen? Vragen waarop we het antwoord soms liever even uitstellen. En dat terwijl we heel goed weten dat het juist belangrijk is om in alle rust en bij goede gezondheid hierover na te denken. 

Voorkomen en genezen

Hetzelfde geldt voor de financiële sector. Dat ongemakkelijke, misschien wel onvoorstelbare onderwerp, daar moeten we het vaker over hebben. Is er leven na de dood van een financiële instelling? Zit dat leven in vitale onderdelen? En willen en kunnen we die onderdelen redden?

Bij DNB zijn we dagelijks bezig om te voorkomen dát het misgaat. Als toezichthouder geven we gevraagd, maar vaak toch ook vooral ongevraagd advies. We kijken goed mee of sprake is van een gezonde leefstijl. En als het nodig is proberen we te genezen: we grijpen in met een streng doktersvoorschrift of een kleine corrigerende operatie. We hopen een langdurig verblijf in de ziekenboeg te voorkomen. 

Skelet van Lehman Brothers

Maar wat als het toch helemaal misgaat bij een bank of verzekeraar? Daarmee omgaan en je daarop voorbereiden, vergt een andere focus en voor DNB ook andere bevoegdheden. Het is één van de belangrijkste lessen die we hebben geleerd uit de financiële crisis van 2008. Want weinig banken en verzekeraars hadden tot op dat moment ooit nagedacht over wat er zou gebeuren na hun eigen overlijden. En hoe zag dat lichaam van zo’n bank er eigenlijk uit? De organen, botten en beenderen van Lehman Brothers in de Verenigde Staten: ze werden pas in kaart gebracht nadat de investeringsbank failliet was gegaan. En een testament en donorregistratie voor wat er met het lichaam en de bezittingen moest gebeuren, was er niet.

Inzicht in vitale organen

Dat moest anders. Daarom heeft DNB al meer dan zes jaar ook de taak van nationale resolutie-autoriteit. Aanvullend aan onze rol als toezichthouder, richten we ons vanuit de resolutietaak vooral op die ongemakkelijke vragen die horen bij het einde van een financiële instelling. 

We beantwoorden die vragen samen met onze banken en verzekeraars. We willen weten hoe hun lichaam er precies uit ziet, welke vitale organen belangrijk zijn voor onze samenleving als geheel, en we zijn erg geïnteresseerd in hoe de bezittingen precies over de schulden worden verdeeld bij overlijden. Dit alles komt samen in een testament dat we zo vaak bijwerken als nodig. En het donorregister wordt daarbij niet ingevuld door de instelling, maar door DNB als resolutie-autoriteit. Zo komen we minder snel voor verrassingen te staan en kunnen we het falen van financiële instellingen in de toekomst zo goed en geruisloos mogelijk begeleiden. 

Net als voor iedereen is dit ook voor onze financiële instellingen een ongemakkelijk onderwerp om het over te hebben. We doen het dan ook vooral voor de nabestaanden, oftewel de samenleving als geheel. Als de nationale resolutie-autoriteit regelen we dat er goed is nagedacht over het einde, hoe onvoorstelbaar dat soms ook is. Toch een geruststellende gedachte dat het op papier staat, net als bij elk ander testament. 

Meer weten over resolutie?

Collega’s Natasha Hick en Jens van Straalen vertellen in een nieuwe podcast over hun werk bij Resolutie: DNB Talks van januari 2022

Lees ook:

• Onze resolutietaak: wat als een bank of verzekeraar omvalt?
• Resolutie van banken
• Resolutie van verzekeraars