Resolutieplanning banken

Zorgvuldigheid: het resolutieplan

Voor iedere bank stelt DNB een resolutieplan op. Hierin beschrijven we op welke manier we ingrijpen als het slecht gaat met een bank. Er staan onder andere de volgende zaken in:

• resolutiestrategie
• beschrijving van hoe de operationele en financiële continuïteit gegarandeerd wordt
• hoeveelheid verliesabsorberend vermogen die een bank moet aanhouden
• eventuele belemmeringen die uitvoering van de resolutiestrategie in de weg staan

Resolutiestrategie

In een resolutiestrategie staan onder andere de volgende zaken:

1. Kan een bank failliet gaan of neemt DNB haar in resolutie? Om dit te bepalen, voeren we een zogenoemde ‘algemeenbelangtest’ uit. Hiermee beoordelen we of de gevolgen van een faillissement een te grote impact hebben op het financiële stelsel, de rest van de economie en de maatschappij. Het aantal betaal- of spaarrekeningen kan bijvoorbeeld zo groot zijn dat DNB deze functie kritiek vindt. Ook kunnen de gevolgen voor andere banken, en daarmee de financiële stabiliteit in Nederland, te groot zijn. In dat geval komt de bank in aanmerking voor resolutie. Deze ‘algemeenbelangtest’ wordt jaarlijks geüpdatet en ook op het moment van falen voeren we deze opnieuw uit.
2. Als een bank in aanmerking komt voor resolutie, beschrijft DNB welk resolutie-instrument de voorkeur heeft. Over het algemeen ligt voor de grootste banken het bail-in-instrument voor de hand terwijl we voor kleinere banken uitgaan van een verkoop.

Continuïteit

Om de resolutiestrategie uit te kunnen voeren, is operationele en financiële continuïteit cruciaal. In het resolutieplan beschrijft DNB bijvoorbeeld welke ICT-systemen moeten blijven draaien. Ook moet er gezorgd worden voor voldoende liquiditeit tijdens en na resolutie.

Verliesabsorberend vermogen borgen

Als een bank faalt en in resolutie gaat, is het belangrijk dat zij beschikt over voldoende zogenaamd ‘verliesabsorberend vermogen’. Dit vermogen is nodig om verliezen op te vangen en de bank opnieuw van kapitaal te voorzien met behulp van het bail-in-instrument in het geval zij omvalt. Resolutieautoriteiten in Europa kunnen sinds 2017 van hun banken eisen dat zij een minimum hebben aan eigen vermogen en passiva die hiervoor in aanmerking komen. Deze zogenoemde MREL-eis borgt dus het verlies absorberend vermogen. MREL staat voor minimum required eligible liabilities and own funds. Banken die wereldwijd systeemrelevant zijn, moeten vanaf 1 januari 2019 voldoen aan de TLAC-standaard van de Financial Stability Board (FSB), een internationaal overlegorgaan voor het mondiale financiële systeem. TLAC staat voor total loss absorbing capacity.

Belemmeringen tot afwikkeling in kaart

Tot slot beoordeelt DNB of het resolutieplan in de praktijk uitvoerbaar is of dat er belemmeringen zijn. Voorbeelden van belemmeringen: een te complexe structuur van de onderneming, onverkoopbare activa of het niet in staat zijn bepaalde informatie snel aan ons te verstrekken. Als we een belemmering ziet, moet de bank deze wegnemen om de resolutiestrategie uitvoerbaar te maken.

Proces

Wanneer DNB aan de slag gaat met het schrijven van een resolutieplan nemen we contact op met de bank. We vragen dan onder andere informatie op die nodig is voor het opstellen van het plan. Als het plan klaar is, delen we de globale conclusies met de bank.