Een kredietunie is – kort gezegd – een coöperatie waarvan de leden zijn toegelaten op grond van hun beroep of bedrijf, die bancaire activiteiten verricht voor haar leden ten behoeve van hun beroeps- of bedrijfsuitoefening. Dit betekent dat een kredietunie haar bedrijf maakt van het aantrekken van opvorderbare gelden bij haar leden en van het voor eigen rekening verrichten van kredietuitzettingen aan haar leden, ten behoeve van hun beroeps- of bedrijfsuitoefening.
Opvorderbare gelden zijn gelden die op enig moment moeten worden terugbetaald en waarvan op voorhand vaststaat hoeveel moet worden terugbetaald (zie artikel 1:1 van de Wet op het financieel toezicht, Wft). Voorbeelden zijn spaargelden en termijndeposito’s. Voor eigen rekening verrichten van kredietuitzettingen wil zeggen zelf het financiële risico lopen van die kredietuitzettingen. Als iemand voor kredietuitzettingen een winst- of verliesgerelateerde vergoeding ontvangt, handelt hij ook ‘voor eigen rekening’. De twee bancaire hoofdactiviteiten van kredietunies (het aantrekken van opvorderbare gelden van leden en het verrichten van kredietuitzettingen aan leden) zijn ‘zelfstandig identificeerbaar’ én dienen niet uitsluitend ter ondersteuning van (andere) hoofdactiviteiten.
Er zijn drie soorten kredietunies:
Kleine kredietunies hebben geen vergunning van DNB nodig, maar zijn vrijgesteld van de vergunningplicht. Middel kredietunies hebben een kredietunievergunning van DNB nodig. Grote kredietunies dienen een reguliere bankvergunning te hebben die bij DNB moet worden aangevraagd en die door de ECB wordt verleend.
De definitie van kredietunie volgt uit artikel 1:1 van de Wft
DNB heeft de bancaire systeemrelevantiebuffers geëvalueerd en handhaaft de huidige buffers. Als gevolg hiervan blijven de Other Systemically Important Institutions (O-SII) buffers van toepassing voor ING (2%), Rabobank (1,75%), ABN AMRO Bank (1,25%), BNG (0,25%) en de Volksbank (0,25%).
Lees meer DNB handhaaft systeemrelevantiebuffers voor banken
Met de Digital Operational Resilience Act (DORA) wordt van instellingen in de financiële sector verwacht dat ze digitaal weerbaar zijn en hun ICT-risicomanagement op orde hebben. Dit stelt specifieke eisen aan de kennis en ervaring van de personen die het beleid van deze instellingen bepalen.
Lees meer ICT-risicomanagement onder DORA onderdeel van personentoetsingen
In 2025 stelt DNB twee jaarlijkse rapportages al beschikbaar per februari.
Lees meer Vragenlijsten SBA-NFR én IRAP 2025 eerder beschikbaar
FATF heeft een update van haar ‘grijze’ en ‘zwarte’ lijsten gepubliceerd.
Lees meer Update FATF-waarschuwingslijsten oktober 2024
